Koło Miejsko - Powiatowe Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków w Wieluniu organizuje spotkania edukacyjne przy udziale firm farmaceutycznych dla wszystkich członków Stowarzyszenia i członków ich rodzin oraz mieszkanców Wielunia zainteresowanych problemem cukrzycy.

Cukrzyca jest chorobą przemiany materii. Jednym z najważniejszych procesów metabolicznych jest przekształcanie pokarmu w energię i ciepło wewnątrz tkanek.

 

Pokarm zawiera trzy podstawowe składniki:

  1. Węglowodany > (trawienie) > glukoza - cukier we krwi.
  2. Białka > (trawienie) > aminokwasy.
  3. Tłuszcze > (trawienie) > kwasy tłuszczowe.

 

Wszystkie trzy składniki są źródłem energii niezbędnej komórkom, ale węglowodany mają szczególne znaczenie, ponieważ szybko zamieniane są w cukier, gdy organizm natychmiast potrzebuje energii. Aby zapewnić stałą obecność cukru we krwi, pomiędzy posiłkami, wątroba uwalnia ze swych zapasów zmagazynowaną glukozę. Cukier może wnikać do wnętrza komórek jedynie z pomoca insuliny - hormonu wydzielanego w tym celu przez komórki Beta wysepek Langerhansa. Znalazłszy się we krwi insulina dociera do receptorów insulinowych na powierzchni komórek - tylko wtedy możliwe jest wchłonięcie glukozy przez komórkę. Gdy po posiłku stężenie glukozy we krwi wzrasta, rośnie również stężenie insuliny (nazywanej insuliną poposiłkową), aby umożliwić komórkom szybkie wchłoniecię nadmiaru cukru. W tym samym czasie wątroba przestaje uwalniać do krwi glukozę, a zamiast tego gromadzi ją, by w przyszłości mogła być zużytkowana. Insulina po spełnieniu swej funkcji ulega eliminacji, dlatego organizm stale musi produkować nowe cząsteczki insuliny.

Człowiek chory na cukrzycę powinien bezwzględnie prowadzić samokontrolę. Samokontrola jest zespołem zachowań, dzięki którym pacjent sam może sprawdzić stan swojego zdrowia oraz skuteczność leczenia. Samokontrola pomaga zrozumieć, jak dieta, wysiłek fizyczny, leki wpływają na poziom cukru we krwi. Samokontrola pozwala uzyskać lepsze wartości glikemii, zapobiegać niedocukrzeniom, jak i nadmiernemu wzrostowi wartości cukru we krwi. Pomaga także lekarzowi w doborze odpowiedniego leku i jego dawki, w zaleceniu odpowiedniej diety.

Dzięki samokontroli chory może zmieniać, modyfikować leczenie (wcześniej omówione z lekarzem). Samokontrola pozwala uniknać w dalszej perspektywie późnych powikłań cukrzycy, w postaci mikroangiopatii (retinopatia, nefropatia, neuropatia) i makroangiopatii (choroba niedokrwienna serca, zawał mięśnia sercowego, udar mózgu, zespół stopy cukrzycowej). Metody samokontroli to: suche testy paskowe (porównanie skali barw) i przy pomocy glukometru. Do badania moczu stosować można testy paskowe oznaczające: zawartość cukru w moczu, zawartość acetonu w moczu, wydalanie białka z moczem.